JAK BYM NIE MIALA NIC DO ROBOTY

     Mimo bycia na emeryturze nie brakuje mi zajec - ani tych koniecznych ani relaksujacych.
     Jakbym nie miala co robic a takze o czym myslec, to ostatnie pewnie trzy tygodnie wiecie o czym myslalam? O torebce! Nie byla to jedyna i najwazniejsza mysl ale taka wciaz siedzaca pod swiadomoscia i uwierajaca, wciaz upominajaca sie ze musze w jej sprawie cos zrobic.
     Zaczelo sie tym ze gdy niedawno wybieralam sie na koncert filharmonii otwierajacy sezon to do wybranej kreacji dopasowalam ta torebke, widoczna na zdjeciu. Mam ja wiele lat i lubie a przedewszystkim pasuje do wielu mych ubiorow, butow i bizuterii - jednym slowem uniwersalna choc nie z takich na codzien.
     Bedac juz prawie gotowa do wyjscia poczulam na dloniach a takze na podolku gdy na siedzaco ubieralam buty majac ja na kolanach "cos", jakby grubszy pyl czy grysik. Przygladam sie, szukam sprawcy - a to paskowi torebki cos sie stalo! Caly popekany i kruszacy sie ! 
     Tragedia:)
Na szybcika przepakowalam sie do innej torebki a na koncercie troche zaprzatala mi mysli bo zastanawialam sie co sie jej stalo jako ze torebka bez skazy a tylko pasek sie rozlatuje. No i zal mi bylo myslec o wyrzuceniu jej skoro taka praktyczna i potrzebna.
     Na przestrzeni lat kilka razy wyszlo ze chociaz nie mam zadnych specyficznych zdolnosci to zdarza mi sie miec praktyczne przeblyski i kilka razy znalazlam rozwiazanie na jakis problem typu majsterkowicza.
Nawet gdy nie umialam sama przeprowadzic to udawalo mi sie wymyslec - a to juz duzo.
     Tym razem zrobilam podobnie - zamiast torebke wywalic na smieci, zaczelam przemysliwac jak ja zreperowac.
     Moglam ja zaniesc do szewca ktory procz butow naprawia walizki, torby, jednak najpierw chcialam sama wyjsc z rozwiazaniem.
     Drugim sposobem bylo wywlec z niej ten ozdobny , poprzeczny pasek i z niego zrobic uchwyt ale wtedy na torebce zostalyby puste otwory i pewnie calosc wygladalaby dziwnie i na niedokonczona.
     Stanelo wiec na opcji nr 3 - ze musze w sklepie znalesc bardzo tania torebke z lancuchowymi uchwytami, tania by nie bylo zal wyrzucic kiedy odepne z niej lancuch i ten lancuch uzyje do zrobienia uchwytu do mej torebki.
     Nie bylo tak ze codziennie lazilam po sklepach by znalesc tania torebke z lancuchem, ale przy kazdej okazji pamietalam i szukalam. Jak na zlosc duzego wyboru nie bylo a ktore widzialam byly zbyt drogie - a przeciez cala torba nie byla mi potrzebna, jedynie jej fragment.
     Nastepnie szukalam odpowiedniego lancucha wsrod bizuterii - to samo - ceny robily zakup nieoplacalnym a takze wiekszosc byla zbyt delikatna na ma potrzebe.
     W koncu zaczelam zwiedzac sklepy z uzywanymi rzeczami liczac ze tam znajde co chce ale tez nie udalo mi sie.
     Pomalu zaczelo wygladac ze skonczy sie na skorzystaniu z szewca az ktoregos dnia, gdy w garderobie przypadkowo rzucilam okiem na moj wieszaczek z koralami, naszyjnikami i....lancuszkami, patrze i niedowierzam - przeciez taki lancuch jaki mi potrzebny mam w domu!!!!!!!! I tak rzadko go nosze ze moge sie bez niego obejsc.
     Az zrobilo mi sie wstyd przed sama soba ze tak dlugo i daleko szukalam nigdy nawet nie pomyslawszy czy czegos odpowiedniego nie mam pod reka, a tu wisialo sobie i kpilo ze mnie.
     A lanchuch poprzymierzalam, poogladalam, orzekajac ze dlugosc dobra i dopoki w torebce nie bede nosic kamieni to wytrzymalosc tez ok.
     Calosc lezy i czeka az moj towarzysz dostanie natchnienia by go umocowac.
     Och, zeby mnie ktos za moje dobre pomysly pochwalil, patentu to juz nawet nie wymagam.