O WIELKIM 36/36 I MAGICZNEJ 12stce

     Wkrotce, bo za kilka dni, bedziemy obchodzic 36 ta rocznice emigracji do USA. 

Mowiac "obchodzic" to duza przesada bo nigdy rocznic nie celebrowalismy poza malym napomknieciem o niej, a tym razem, gdy akurat jest bardzo specjalna, cala rodzina tak jest rozrzucona po kraju ze zwyczajnie nie da sie. 

Specjalna jest dlatego gdyz oznacza polmetek naszego zycia - meza i mojego, jako ze jestesmy rowiesnikami. 

Pisze o tym juz teraz, pozornie przedwczesnie ale pozwala mi na to fakt ze 36 lat temu o tej dacie juz mielismy zycie i dobytek w Polsce zlikwidowane, dwoje dzieci i 5 walizek ze soba w osrodku szkoleniowym we Frankfurcie, nie majac mozliwosci powrotu.

 Ten fakt - iz opuszczamy ojczyzne i rodziny moze na zawsze, bez szansy na wizyty jako ze wtedy, w roku 1984tym atmosfera polityczna byla taka iz nie przyzwalala na nie, byl duza przeszkoda lecz mimo to decyzje wyjazdu podjelismy moze w 10 minut.

USA pokochalam od pierwszego wejrzenia, szybko sie zaadoptowalam do nowych warunkow i nigdy decyzji nie zalowalam, czujac sie tu jak ryba we wodzie.

USA pozwolily mi wychowac i wyksztalcic dzieci w dobrych warunkach, zyc i pracowac z poczuciem uznania mnie jako osobe, obywatela i podatnika - jednym slowem byla dla nas bardzo dobra nowa ojczyzna i zawdzieczam jej bardzo duzo. 

     Od poczatku tej Wielkiej Przygody nieraz myslalam sobie "czy doczekam tego polmetka?" - 36 lat w USA, dokladnie polowe mego zycia. 

I nadszedl - w dodatku zlecialo.

     W miejscu przeznaczenia znalezlismy sie 11tego kwietnia, tuz przed polnoca, niemozliwie umeczeni dluga podroza a nazajutrz byl 12ty, dzien urodzin dzieci - blizniakow. 

Mimo to pierwsze co po otwarciu oczu w nowym miejscu zapytali bylo co dostana na urodziny? 

Nie mielismy dla nich zadnego prezentu, poza tym nawet nie moglismy ich zabrac na miasto by je kupic - bo nie znalismy jezyka, bo nie mielismy samochodu i pojecia o miescie gdzie i co - i mielismy nakazane wyspac sie, zjesc sniadanie i czekac na sponsora ktory sie pojawi i powie nam co dalej.

      Pomimo calej niewiadomej i zagubienia Serpentyna wspaniale wybrnela z sytuacji mowiac dzieciom:

 tym razem w prezencie dostajecie cala Ameryke, zyczymy wam byscie zrobili z niej dobry uzytek, by sie wam powiodlo i mieli udane zycie w niej.

Pamietam ze mieli troszke zawiedzione miny choc nie padlo ani slowo skargi.

 Dopiero pozniej, pewnie gdy dojrzeli i zrozumieli przeslanke, czesto slyszalam jak przekazywali to wydarzenie kolegom, pozniej innym znajomym - mowiac ze to byly najwspanialsze urodziny, z najwspanialszym prezentem. Nawet gdy inni dostawali od rodzicow samochody co moich dzieci nigdy nie spotkalo, to mowili - phi, ja dostalem/lam cala Ameryke.

Zrobil sie z tego fajny zart - ale uratowal mi tylek wtedy, w tym dniu, kiedy nic dla nich nie mielismy. 

     Wiec ta rocznica nadchodzi - i dla mnie bedzie specjalna, polowkowa : 36/36

Rozmyslajac o tym, wspominajac, uprzytomnilam sobie co innego - ze przez nasze zycie wciaz przeplata sie liczba 12 albo jej wielokrotnosc.

Spisalam te przypadkowosci i wyszlo mi takie zestawienie (biore pod uwage ostatnie dwie cyfry lat) :

- maz i ja urodzeni w roku 1948   (4 x 12)
- urodzilam dzieci majac 24 lata  (2x12)
- bliznieta urodzily sie w roku1972   (6x12)
-  dnia 12tego (kwietnia)
- numer mieszkania blokowego 36  (3x12)
- emigracja w roku 1984   (7x12)
- my starzy w chwili przybycia 36 lat, dzieci 12  (3x12 , 1x12)
- zupelnie przypadkowo syn- footbolowiec dostal koszulke z  nr 12 i nosil go przez wszystkie lata kariery
- obecny rok jest polowiczny dla mnie, 36/36  (3x12/3x12),      albo cale moje 72 czyli 6x12.

Wystarczy?
Zaczynam myslec ze musze wrocic do gry w mega loterie i stawiac tylko na te numery.

     A gdy synowi przypominalam o rocznicy to mi powiedzial ze ;
-  juz dawno temu przestal myslec o niej jako rocznicy           jedynie pamietajac ze to sa jego urodziny,
- on juz dawno przeszedl swa polowe 12/12, teraz ma tylko same wielokrotnosci wiec mu nie dziwne
- ze ja dostalam swoja a musialam czekac 36 lat co dlugo      trwalo wiec dlatego duzo dla mnie znaczy
- ze on ma jeszcze szanse na dwie wielokrotnosci wiec sie rocznicami nie podnieca
- ze ja mialam i juz niemal za mna wiec mnie raczej smuci niz raduje. 
:(((((((

WIRUS NA WESOLO

 

Corona to bardzo popularne (i ponoc dobre) piwo meksykanskie. Pelno odmian po sklepach i restauracjach a powinno sie go pic z krzywej szklanki i wielu pije :

     Ale nie teraz bo zostalo zbojkotowane!!!!!!
Przez glupia nazwe bo przeciez nie pochodzi z Chin.
 Zartobliwie klienci podpowiadaja wlascicielom by nazwe piwa zmienic na czas zarazy, samego smaku nie.
Sa tacy co robia na odwrot - jedna korone zalewaja druga, mowiac ze wroga najlepiej zabic jego wlasna bronia. 

KU POKRZEPIENIU SERC 

A matki bardzo znudzonych i nieznosnych dzieci ktore juz tygodniami siedza w domu i beda nadal siedziec conajmniej miesiac - plus u nas cudna, wprost przesliczna wiosna, wymarzona na gry i zabawy, spacery, place zabaw, kopania w pilke itd. Wielka pomoca jest fakt ze nasze osiedla to jeden wielki ogrod a nawet las, wiec wystarczy wyjsc na zewnatrz by miec fajny spacer, jezdzic na rowerach, hulajnogach, pojsc nad jezioro by powedkowac. Kazdy dom ma tylny ogrod gdzie moga sie bawic caly dzien, tyle ze nie kazdy posiada wlasne slizgawki czy hustawki - ci korzystaja wiec z placu zabaw stosujac zasade kolejnosci , kazda mama z dzieckiem po pol godziny - a do tego mamusie wymyslily fajna rozrywke i nawet internetowa galerie.
 Ja tego nie widzialam bo nie spaceruje, przejezdzam autem przez osiedle wiec nie widze, oprocz tego jednego :
 malunek na kamieniu. Raz ze u nas jest ich troche bo niektorzy uzywaja do zdobienia drozek, kwietnikow ale czesc podobno przywieziona z wycieczek poza miasto bo niektore rodziny wywoza dzieci by mogly pobiegac na swobodzie. 
Wiec po raz drugi wracajac do sedna sprawy - dzieci maluja te kamienie (albo odpadle konary drzew) i pozniej roznosza po osiedlu podrzucajac ludziom kolo skrzynek czy blisko wejsc.
 Ludzie sa zachwyceni nie tylko ich zdolnosciami ale pomyslem bo naprawde milo otworzyc drzwi i znalesc ladny malunek na kamieniu. Ich zdjecia umieszczaja na naszej sasiedzkiej stronie, FB, Instagram i kazdy bardzo, bardzo dziekuje za nie bo to taki mily i czuly gest w tych ciezkich dniach, pokrzepiajacy i mowiacy ze nie jestes sam - i ze kiedys bedzie dobrze.  
A dzieci maja frajde i cos do roboty. 
Oto jedyny kamien jaki widzialam pod domem sasiadki z dziecmi - widocznie inne dzieci sie z nimi solidaryzuja w swej ciezkiej doli :

Dom ktory dostal ten kamien ma 3 psy, ten bedzie czwartym.
Te kamienie zostaja na zewnatrz wiec sie nie martwcie o przenoszenie zarazy co podobno i tak niemozliwe. 
Zycze Wam pogody jaka mam tutaj i duzo zdrowia.

Z OSTATNIEJ CHWILI

     Zeby mi nie bylo przykro i zazdrosc patrzcie co dzisiaj znalazlam na jednym z moich ozdobnych kamieni :

Pozwole mu polezec do jutra by go "wywietrzyc", pozniej delikatnie umyje i poloze ktoremus domowemu kwiatkowi w doniczce.

 Co za mila niespodzianka i naprawde pokrzepiajaca.